Nowe standardowe klauzule umowne (SCC) – możliwość transferu danych między procesorem a pod procesorem poza EOG
4 czerwca 2021 roku w Brukseli Komisja Europejska przyjęła dwa zestawy standardowych klauzul umownych. Jeden do zastosowania w relacji administrator danych, a podmiot przetwarzający dane i drugi, umożliwiający przekazywanie danych osobowych do państw trzecich. Są one odpowiedzią na nowe wymogi wynikające z ogólnego rozporządzenia o ochronie danych oraz skupiają się na potrzebach podyktowanych przez współczesny biznes.
 - możliwość transferu danych między procesorem a pod procesorem poza EOG (1).png)
Nowe standardowe klauzule umowne
Zostały one nie tylko zaktualizowane zgodnie z ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych RODO, ale także objęły szeroki zakres scenariuszy przekazywania danych w miejsce oddzielnych zestawów klauzul.
Na nowe klauzule składają się stałe, określone treści, które mają zastosowanie do wszystkich sytuacji np. przepisy wprowadzające czy zapisy dotyczące nieprzestrzegania przepisów i rozwiązania umowy.
Dużą zmianą zapewniającą większą elastyczność stosowania jest wprowadzenie podejścia modułowego. Dzięki niemu dużo łatwiejsze staje się opracowanie złożonych łańcuchów przetwarzania oraz możliwość używania klauzul przez więcej niż dwie strony.
 – możliwość transferu danych między procesorem a pod procesorem poza EOG.jpg "klauzula informacyjna, UE, RODO")
Trudności może sprawić administratorom z UE przekazującym dane osobowe administratorowi spoza UE zachowanie zasady przejrzystości. Nowe klauzule nakładają na administratora importującego obowiązek powiadomienia osoby, której dane dotyczą, o wszelkich transferach danych, które zamierza przekazać stronom trzecim, w tym określić osobę trzecią i cel przekazania.
W przypadku podmiotów przetwarzających z UE przekazujących dane osobowe podmiotom przetwarzającym spoza UE, nowe klauzule narzucają wymóg dla podprocesora, który to ma zawiadamiać i pomagać bezpośrednio administratorowi, zamiast pozostawić to w rękach pierwotnego procesora.
Treść klauzul może być wykorzystana w następujących relacjach:
- administrator-administrator,
- administrator - podmiot przetwarzający,
- podmiot przetwarzający – podprocesor
- podmiot przetwarzający -administrator.
Klauzule mogą być także stosowane przez strony, które nie mają siedziby w UE.
Zostały one podzielone na 3 sekcje zawierające odpowiednio: zapisy ogólne, część modułową i zapisy ogólne z możliwością edycji.
W sekcji pierwszej odnajdziemy zapisy określające cel i zakres stosowania, prawa osób, których dane dotyczą, szczegóły dotyczące transferów oraz mechanizmy przystąpienia.
Sekcja druga określa obowiązki w zakresie danych osobowych oraz wpływ transferu i związane z nim zobowiązania, a także może zawierać zapisy o zadośćuczynieniu, odpowiedzialności, odszkodowaniu i nadzorze.
Sekcja trzecia to miejsca zawarcia i informacji o wypowiedzeniu oraz określeniu właściwego prawa i jurysdykcji.
Do klauzul wprowadzono także praktyczny zestaw narzędzi służących zapewnieniu zgodności z wyrokiem w sprawie Schrems II, a także konkretne przykłady ewentualnych "środków uzupełniających", które przedsiębiorstwa mogą podjąć w razie potrzeby.
Tak znormalizowane klauzule umowne mogą być dobrowolnie włączane do ustaleń umownych, stanowiąc wówczas łatwe do wdrożenia narzędzie służące spełnieniu wymogów w zakresie ochrony danych osobowych.
W dniu 27 czerwca 2021 weszła w życie decyzja Komisji Europejskiej 2021/914 w sprawie standardowych klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych do państw trzecich.
Wzory klauzul: [klik]
.png)
